Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ter centum

  • 1 ter centum

        ter centum     num, three hundred, see ter.

    Latin-English dictionary > ter centum

  • 2 ter

    tĕr, adv. num. [Sanscr. tris; Gr. tris; cf. tres], three times, thrice.
    I.
    Lit.: ter sub armis malim vitam cernere, quam semel modo parere, Enn. ap. Varr. L. L. 6, § 81 Müll. (Trag. v. 297 Vahl.):

    haec rude misceto ter in die,

    Cato, R. R. 104, 2:

    ter in anno,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 9:

    ter in anno audire nuntium,

    Cic. Rosc. Am. 46, 132:

    ter aut quater die perfricari,

    Cels. 4, 12:

    is de se ter sortibus consultum dicebat,

    Caes. B. G. 1, 53:

    ter aevo functus senex (Nestor),

    Hor. C. 2, 9, 13; cf.:

    ter amplus Geryon,

    tripleheaded, id. ib. 2, 14, 7:

    pepulisse Ter pede terram,

    id. ib. 3, 18, 16; 4, 1, 28; id. S. 1, 10, 43:

    ter consul,

    Plin. Pan. 80:

    ter in annum tesseras dare,

    Suet. Aug. 40 et saep.—With numerals: ter quattuor corpora, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 108 (Ann. v. 96 Vahl.):

    ter quinquagenos sues habere,

    Varr. R. R. 2, 4, 22; cf.:

    terni ter cyathi,

    Hor. C. 3, 19, 14; and:

    ter centena epigrammata,

    Mart. 2, 1, 1:

    ter centum milibus,

    Hor. S. 2, 3, 116; so,

    ter centum (by many written as one word, tercentum),

    Verg. A. 1, 272; Ov. M. 14, 146:

    ter denis redeuntibus annis,

    Verg. A. 8, 47:

    ter denas vaccas Accipit,

    Ov. F. 4, 635:

    ter deno bove,

    Sil. 15, 259:

    ter et viciens volneratus est,

    Plin. 7, 28, 29, § 104.—
    II.
    Transf., in gen., for an indefinite number, = often or repeatedly:

    ter sese attollens cubitoque annixa levavit: Ter revoluta toro est,

    Verg. A. 4, 690: ter si resurgat murus aëneus, ter pereat meis Excisus Argivis;

    ter uxor Capta virum puerosque ploret,

    Hor. C. 3, 3, 65 sq.:

    Aeneam magnā ter voce vocavit,

    Verg. A. 10, 873; 1, 116; 3, 421; Hor. C. 2, 17, 26 al.:

    ter tanto pejor ipsa est,

    Plaut. Pers. 1, 3, 73:

    ludos apparat... stulte bis terque,

    Cic. Q. Fr. 3, 8, 6; so,

    bis terque,

    Hor. Epod. 5, 33; id. A. P. 358; 440; Ov. M. 4, 517 al.:

    bisque terque,

    Mart. 4, 82, 3:

    terque quaterque manu pectus percussit,

    Verg. A. 12, 155; so,

    terque quaterque,

    id. G. 2, 399:

    ter et quater,

    Hor. C. 1, 31, 13.—
    B.
    Esp., with adjj., to denote a high degree:

    felices ter et amplius, quos, etc.,

    Hor. C. 1, 13, 17:

    o ego ter felix, si, etc.,

    thrice happy, thrice fortunate, Ov. M. 8, 51:

    o terque quaterque beati!

    Verg. A. 1, 94:

    o mihi felicem terque quaterque diem,

    Tib. 3, 3, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > ter

  • 3 ter

    ter, Adv. num. (altlat. terr für *ters; vgl. terruncius; altind. tris, griech. τρίς), I) dreimal, 1) eig.: ter in anno, Cic.: ter in annum, Suet.: bis terve, Cic.: bis aut ter, Cels.: ter aut quater, Cels.: ter et vicies, Plin. u. Suet.: ter decies, s. ter-deciēs: ter deni, Verg. u. Ven. Fort.: ter deno bove, Verg.: ter centum, Verg. (aber tercentum als ein Wort, Prud. c. Symm. 2): ter centeni, ae, a, Mart.: ter centum milia, Hor.: ter quinquageni, Varro: ter quattuor, Enn. fr.: ter terna, quae sunt novem, et ter terna ter, id est ter novena, quae sunt viginti septem, Macr.: ter bibe vel totiens terna, Auson.: ter tria multiplicare, Auson.: ter, semel... iterum... tertio, Liv. – 2) meton., dreimal, a) = mehrmals, öfter, wiederholt, illam ter fluctus ibidem torque, Verg.: so auch ter et quater od. ter quaterque, Hor. u. Verg. – b) = sehr, ter amplus, Hor.: ter felix, Ov.: auch felix ter et amplius, aber und aber glücklich, überaus (hochst) glücklich, Hor.: o terque quaterque beati! Verg. – II) zum dritten Male, ter consul, Plin. pan. 60, 5 u. 61, 1. Lact. de mort. pers. 48, 1: consulatu Caesaris ter, im dritten K., Amm. 14, 10, 1.

    lateinisch-deutsches > ter

  • 4 ter

    ter, Adv. num. (altlat. terr für *ters; vgl. terruncius; altind. tris, griech. τρίς), I) dreimal, 1) eig.: ter in anno, Cic.: ter in annum, Suet.: bis terve, Cic.: bis aut ter, Cels.: ter aut quater, Cels.: ter et vicies, Plin. u. Suet.: ter decies, s. terdecies: ter deni, Verg. u. Ven. Fort.: ter deno bove, Verg.: ter centum, Verg. (aber tercentum als ein Wort, Prud. c. Symm. 2): ter centeni, ae, a, Mart.: ter centum milia, Hor.: ter quinquageni, Varro: ter quattuor, Enn. fr.: ter terna, quae sunt novem, et ter terna ter, id est ter novena, quae sunt viginti septem, Macr.: ter bibe vel totiens terna, Auson.: ter tria multiplicare, Auson.: ter, semel... iterum... tertio, Liv. – 2) meton., dreimal, a) = mehrmals, öfter, wiederholt, illam ter fluctus ibidem torque, Verg.: so auch ter et quater od. ter quaterque, Hor. u. Verg. – b) = sehr, ter amplus, Hor.: ter felix, Ov.: auch felix ter et amplius, aber und aber glücklich, überaus (hochst) glücklich, Hor.: o terque quaterque beati! Verg. – II) zum dritten Male, ter consul, Plin. pan. 60, 5 u. 61, 1. Lact. de mort. pers. 48, 1: consulatu Caesaris ter, im dritten K., Amm. 14, 10, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ter

  • 5 ter

    tĕr, adv. trois fois.    - bis terque (ter et quater): à plusieurs reprises, souvent.    - ter quatuor, Cic.: douze.    - ter tanto pejor, Plaut.: trois fois pire.    - ter centum (tercentum), Virg.: trois cents.    - terni ter cyathi, Hor. C. 3, 19, 14: trois fois trois coupes.    - ter + adj.: très, mille fois.    - terque quaterque beatus, Virg.: [trois fois et quatre fois heureux] = infiniment heureux.
    * * *
    tĕr, adv. trois fois.    - bis terque (ter et quater): à plusieurs reprises, souvent.    - ter quatuor, Cic.: douze.    - ter tanto pejor, Plaut.: trois fois pire.    - ter centum (tercentum), Virg.: trois cents.    - terni ter cyathi, Hor. C. 3, 19, 14: trois fois trois coupes.    - ter + adj.: très, mille fois.    - terque quaterque beatus, Virg.: [trois fois et quatre fois heureux] = infiniment heureux.
    * * *
        Ter, Aduerbium numerale. Virgil. Trois fois.
    \
        Ter Consul. Plin. Trois fois, Pour la troisieme fois.
    \
        Ter tanto peior. Plaut. Trois fois aussi mauvais.
    \
        Ter quatuor. Cic. Trois fois quatre.
    \
        Ter ternus. Varro. Trois fois trois.
    \
        Tercentum. Virgil. Trois cents.

    Dictionarium latinogallicum > ter

  • 6 ter

        ter adv. num.    [cf. Gr. τρίσ, tres], three times, thrice: in anno: is de se ter sortibus consultum dicebat, Cs.: ter aevo functus senex, H.—With numerals: ter quattuor corpora, Enn. ap. C.: Terni ter cyathi, H.: ter centum regnabitur annos, V.: ter denas vaccas Accipit, O.— Thrice, repeatedly, again and again: Ter sese attollens, V.: Ter si resurgat murus aëneus, ter pereat meis Excisus Argivis, H.—In phrases with bis or quater, of indefinite repetition, two or three times, thrice or four times, often: bis terque: Terque quaterque, V.—With adjj., thrice, very, exceedingly: Felices ter et amplius, quos, etc., H.: o terque quaterque beati! V.: qui ter amplum Geryonen Compescit, trebly vast, H.
    * * *
    three times; on three occasions

    Latin-English dictionary > ter

  • 7 ter

    adv.
    t. centum milia Hтриста тысяч
    terni t. H — трижды три, т. е. девять
    bis terque C — два-три раза, т. е. несколько раз
    terque quaterque или t. et amplius Hмногажды или V, H в высшей степени, стократ

    Латинско-русский словарь > ter

  • 8 tercentum

    Латинско-русский словарь > tercentum

  • 9 mustum

    mustum, i, n. vin doux, vin nouveau, moût.    - musta, ōrum, n. plur.: vendanges, automne.    - ter centum musta videre, Ov.: voir trois cents automnes.
    * * *
    mustum, i, n. vin doux, vin nouveau, moût.    - musta, ōrum, n. plur.: vendanges, automne.    - ter centum musta videre, Ov.: voir trois cents automnes.
    * * *
        Mustum, musti. Plin. Du moust.

    Dictionarium latinogallicum > mustum

  • 10 mustum

    ī n. [ mustus ]
    1) (тж. pl. Tib, PM etc.) виноградное сусло, молодое вино ( dulce V)
    2) сбор винограда, перен. осень, год ( ter centum musta O)

    Латинско-русский словарь > mustum

  • 11 mustus

    mustus, a, um, jung, neu, frisch, I) adi.: agna, Cato: vinum, Most, Cato. – II) subst., mustum, ī, n., Most, A) eig., Cato, Verg. u.a.: novum, Plin. ep.: somniculosum (schlafbringender), Laber. fr.: in dolio mustum fervere, Fronto. – Plur. musta, die verschiedenen Arten des Mostes, Plin. 14, 125 u.a.; oft bl. (bes. bei Dichtern) = Most, Tibull., Ov., Plin., Quint. u.a. (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 601). – nova ista quasi de musto ac lacu (Kelterkufe) fervida oratio, noch nicht verbrauste, Cic. Brut. 288. – B) meton.: ter centum musta videre, Weinlesen, Ov. met. 14, 146. – übtr. von Öl, olei musta, Plin. 15, 5.

    lateinisch-deutsches > mustus

  • 12 mustus

    mustus, a, um, jung, neu, frisch, I) adi.: agna, Cato: vinum, Most, Cato. – II) subst., mustum, ī, n., Most, A) eig., Cato, Verg. u.a.: novum, Plin. ep.: somniculosum (schlafbringender), Laber. fr.: in dolio mustum fervere, Fronto. – Plur. musta, die verschiedenen Arten des Mostes, Plin. 14, 125 u.a.; oft bl. (bes. bei Dichtern) = Most, Tibull., Ov., Plin., Quint. u.a. (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 601). – nova ista quasi de musto ac lacu (Kelterkufe) fervida oratio, noch nicht verbrauste, Cic. Brut. 288. – B) meton.: ter centum musta videre, Weinlesen, Ov. met. 14, 146. – übtr. von Öl, olei musta, Plin. 15, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mustus

  • 13 mustum

        mustum ī, n    fresh grape-juice, unfermented wine, must: dulce, V., Iu.— Plur, vintages, autumns: ter centum musta videre, O.—Fig.: quasi de musto ac lacu fervida oratio, i. e. still in ferment.
    * * *
    unfermented/partially fermented grape juice/wine, must

    Latin-English dictionary > mustum

  • 14 rēgnō

        rēgnō āvī, ātus, āre    [regnum], to have royal power, be king, rule, reign: triginta annos: iniussu populi: tertium iam hunc annum regnans, Cs.: regnante Romulo: regnandi dira cupido, V.: Albae regnare, L.: Tusco profundo, O.: quā Daunus agrestium Regnavit populorum, H.: ter centum totos regnabitur annos Gente sub Hectoreā, V.: quia post Tati mortem non erat regnatum, L.— Trans., only pass. (poet. or late): terra acri quondam regnata Lycurgo, ruled by, V.: Latio regnata per arva Saturno quondam, in which Saturn was king, V.: trans Lugios Gotones regnantur, have kings, Ta.— To be lord, rule, reign, govern, be swpreme: equitum centurias tenere, in quibus regnas: vivo et regno, H.: Caelo tonantem credidimus Iovem Regnare, H.— To lord it, tyranniz<*> domineer: regnavit is paucos mensīs: se ille interfecto Milone regnaturum putaret: regnare ac dominari, L.: Per ramos victor regnat (ignis), V. —Fig., to rule, have the mastery, prevail, predominate: in quo uno regnat oratio: ebrietas geminata libidine regnat, O.
    * * *
    regnare, regnavi, regnatus V
    reign, rule; be king; play the lord, be master

    Latin-English dictionary > rēgnō

  • 15 praesaepe

    praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).
    I.
    Lit.:

    praesaepis bubus hibernas,

    Cato, R. R. 14:

    si villa habebat praesaepias laxas,

    Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

    stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

    Verg. A. 7, 275:

    in praesaepibus ursi,

    id. ib. 7, 17:

    nocturna claudere praesaepia,

    folds, Calp. Ecl. 1, 38:

    qui bona donavit praesaepibus,

    has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

    bonas praesaepis,

    Cato, R. R. 4:

    in praesaepiis,

    Varr. R. R. 2, 5:

    accedit ad praesaepe,

    Phaedr. 2, 8, 22:

    non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

    Col. 1, 6:

    praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

    App. M. 7, p. 194, 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    A hut, hovel; a dwelling, tavern:

    quin reciperet se ad praesaepem suam,

    Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

    scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

    i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

    vocat me hic intra praesaepis meas,

    into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

    audis in praesaepibus,

    in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—
    B.
    A crib, com. for a table:

    scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

    Hor. Ep. 1, 15, 28.—
    C.

    Lewis & Short latin dictionary > praesaepe

  • 16 praesaepes

    praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).
    I.
    Lit.:

    praesaepis bubus hibernas,

    Cato, R. R. 14:

    si villa habebat praesaepias laxas,

    Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

    stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

    Verg. A. 7, 275:

    in praesaepibus ursi,

    id. ib. 7, 17:

    nocturna claudere praesaepia,

    folds, Calp. Ecl. 1, 38:

    qui bona donavit praesaepibus,

    has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

    bonas praesaepis,

    Cato, R. R. 4:

    in praesaepiis,

    Varr. R. R. 2, 5:

    accedit ad praesaepe,

    Phaedr. 2, 8, 22:

    non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

    Col. 1, 6:

    praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

    App. M. 7, p. 194, 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    A hut, hovel; a dwelling, tavern:

    quin reciperet se ad praesaepem suam,

    Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

    scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

    i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

    vocat me hic intra praesaepis meas,

    into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

    audis in praesaepibus,

    in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—
    B.
    A crib, com. for a table:

    scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

    Hor. Ep. 1, 15, 28.—
    C.

    Lewis & Short latin dictionary > praesaepes

  • 17 praesaepis

    praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).
    I.
    Lit.:

    praesaepis bubus hibernas,

    Cato, R. R. 14:

    si villa habebat praesaepias laxas,

    Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

    stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

    Verg. A. 7, 275:

    in praesaepibus ursi,

    id. ib. 7, 17:

    nocturna claudere praesaepia,

    folds, Calp. Ecl. 1, 38:

    qui bona donavit praesaepibus,

    has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

    bonas praesaepis,

    Cato, R. R. 4:

    in praesaepiis,

    Varr. R. R. 2, 5:

    accedit ad praesaepe,

    Phaedr. 2, 8, 22:

    non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

    Col. 1, 6:

    praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

    App. M. 7, p. 194, 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    A hut, hovel; a dwelling, tavern:

    quin reciperet se ad praesaepem suam,

    Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

    scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

    i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

    vocat me hic intra praesaepis meas,

    into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

    audis in praesaepibus,

    in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—
    B.
    A crib, com. for a table:

    scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

    Hor. Ep. 1, 15, 28.—
    C.

    Lewis & Short latin dictionary > praesaepis

  • 18 praesaepium

    praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).
    I.
    Lit.:

    praesaepis bubus hibernas,

    Cato, R. R. 14:

    si villa habebat praesaepias laxas,

    Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

    stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

    Verg. A. 7, 275:

    in praesaepibus ursi,

    id. ib. 7, 17:

    nocturna claudere praesaepia,

    folds, Calp. Ecl. 1, 38:

    qui bona donavit praesaepibus,

    has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

    bonas praesaepis,

    Cato, R. R. 4:

    in praesaepiis,

    Varr. R. R. 2, 5:

    accedit ad praesaepe,

    Phaedr. 2, 8, 22:

    non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

    Col. 1, 6:

    praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

    App. M. 7, p. 194, 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    A hut, hovel; a dwelling, tavern:

    quin reciperet se ad praesaepem suam,

    Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

    scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

    i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

    vocat me hic intra praesaepis meas,

    into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

    audis in praesaepibus,

    in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—
    B.
    A crib, com. for a table:

    scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

    Hor. Ep. 1, 15, 28.—
    C.

    Lewis & Short latin dictionary > praesaepium

  • 19 praesepium

    praesaepe ( praesēpe), is, n., and praesaepes or praesaepis, is, f.; also, praesaepĭa, ae, f., and praesaepĭum (each of these forms less correctly written praesēp-), ii, n. [praesaepio], prop. an enclosure of any kind; hence, a stable, stall, fold, pen (syn. stabulum).
    I.
    Lit.:

    praesaepis bubus hibernas,

    Cato, R. R. 14:

    si villa habebat praesaepias laxas,

    Varr. R. R. 1, 13, 6 (al. praesaepes, al. praesaepis):

    stabant ter centum (equi) nivei in praesaepibus altis,

    Verg. A. 7, 275:

    in praesaepibus ursi,

    id. ib. 7, 17:

    nocturna claudere praesaepia,

    folds, Calp. Ecl. 1, 38:

    qui bona donavit praesaepibus,

    has expended his estate on his stables, Juv. 1, 59.— A crib, manger:

    bonas praesaepis,

    Cato, R. R. 4:

    in praesaepiis,

    Varr. R. R. 2, 5:

    accedit ad praesaepe,

    Phaedr. 2, 8, 22:

    non altius edita esse praesaepia convenit, quam, etc.,

    Col. 1, 6:

    praesaepium meum hordeo passim repleri jubet,

    App. M. 7, p. 194, 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    A hut, hovel; a dwelling, tavern:

    quin reciperet se ad praesaepem suam,

    Plaut. Curc. 2, 1, 13.—Mostly plur.:

    scit, si id impetret, futurum, quod amat, intra praesaepis suas,

    i. e. in his own house, in his power, Plaut. Cas. prol. 56:

    vocat me hic intra praesaepis meas,

    into my house, id. Rud. 4, 3, 99: fucos a praesaepibus arcent, i. e. from the hives, Verg. G. 4, 168; id. A. 1, 435:

    audis in praesaepibus,

    in drinking-shops, Cic. Pis. 18, 42.—
    B.
    A crib, com. for a table:

    scurra vagus, non qui certum praesaepe teneret,

    Hor. Ep. 1, 15, 28.—
    C.

    Lewis & Short latin dictionary > praesepium

  • 20 regno

    regno, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [regnum].
    I.
    Neutr., to have royal power, to be king, to rule, reign:

    ubi Pterela rex regnavit,

    Plaut. Am. 1, 1, 257:

    Romulus cum septem et triginta regnavisset annos,

    Cic. Rep. 2, 10, 17; cf. id. ib. 2, 14, 27; 2, 18, 33;

    2, 20, 36: Servius injussu populi regnavisse traditur,

    id. ib. 2, 21, 37:

    (Mithridates) annum jam tertium et vicesimum regnat, et ita regnat, ut, etc.,

    id. Imp. Pomp. 3, 7:

    tertium jam nunc annum regnans,

    Caes. B. G. 5, 25:

    regnante Romulo,

    Cic. Rep. 1, 16, 25:

    (Camers) tacitis regnavit Amyclis,

    Verg. A. 10, 564:

    quālibet exules In parte regnanto beati,

    Hor. C. 3, 3, 39:

    Latio regnans,

    Verg. A. 1, 265:

    regnandi dira cupido,

    id. G. 1, 37:

    Albae regnare,

    Liv. 1, 3:

    Romae,

    id. 1, 17 fin.; 1, 40:

    Tusco profundo,

    Ov. M. 14, 223:

    Graias per urbes,

    Verg. A. 3, 295:

    in Colchis,

    Plin. 33, 3, 15, § 52:

    advenae in nos regnaverunt,

    Tac. A. 11, 24.—Once poet., like basileuô, with gen.:

    quā Daunus agrestium Regnavit populorum,

    Hor. C. 3, 30, 12.— Impers. pass.:

    hic jam ter centum totos regnabitur annos Gente sub Hectoreā,

    Verg. A. 1, 272:

    quia post Tatii mortem ab suā parte non erat regnandum... in variis voluntatibus regnari tamen omnes volebant,

    Liv. 1, 17 Drak. N. cr.:

    regnatum Romae ab conditā urbe ad liberatam annos ducentos quadraginta quattuor,

    id. 1, 60 fin.:

    hinc Cytherea tuis longo regnabitur aevo,

    Sil. 3, 592.—
    B.
    In gen., to be lord, to rule, reign, govern, be supreme (syn. dominor);

    in a good sense: quoniam equitum centurias tenes, in quibus regnas,

    Cic. Fam. 11, 16 fin.; cf.:

    regnare in judiciis,

    Quint. 10, 1, 112:

    vivo et regno,

    Hor. Ep. 1, 10, 8. —

    Esp., of the gods: caelo tonantem credimus Jovem Regnare,

    Hor. C. 3, 5, 2:

    Saturno regnante,

    Ov. F. 1, 193:

    secundo Caesare regnes,

    Hor. C. 1, 12, 52.—

    In a bad sense (very freq.),

    to lord it, tyrannize, domineer, Cic. Sull. 7, 21:

    regnavit is paucos menses,

    id. Lael. 12, 41:

    quin se ille interfecto Milone regnaturum putaret,

    id. Mil. 16, 43:

    Timarchidem fugitivum omnibus oppidis per triennium scitote regnasse,

    id. Verr. 2, 2, 54, § 136:

    nec jam libertate contentos esse, nisi etiam regnent ac dominentur,

    Liv. 24, 29, 7 Drak.; cf.

    so with dominari,

    Cic. Rep. 3, 12, 21; Flor. 3, 12, 9.—
    b.
    Of things, to reign, rule, hold sway (mostly poet.):

    umor regnavit in arvis,

    Lucr. 5, 395:

    (ignis) per ramos victor regnat,

    Verg. G. 2, 307:

    in totum regnaret Sirius annum,

    Stat. Th. 1, 635:

    cum regnat rosa (i. e. at a banquet, where the guests were crowned with roses),

    Mart. 10, 19, 20: quid faciant leges, ubi sola pecunia regnat? Petr. poët. 14; Claud. Rapt. Pros. 2, 74.—
    2.
    Trop., to rule, have the mastery, prevail, predominate: Pathêtikon, in quo uno regnat oratio, Cic. Or. 37, 128; cf.:

    (eloquentia) hic regnat, hic imperat, hic sola vincit,

    Quint. 7, 4, 24; 11, 3, 181:

    ardor edendi per avidas fauces regnat,

    Ov. M. 8, 829; cf.:

    ebrietas geminata libidine regnat,

    id. ib. 12, 221:

    regnat nequitiā,

    Sen. Ben. 1, 10:

    morbus regnans,

    Grat. Cyn. 462. —
    II.
    Act., to rule, sway, govern (only in pass., and poet. and in postAug. prose); part. perf. with dat. of agent:

    terra acri quondam regnata Lycurgo,

    Verg. A. 3, 14:

    Latio regnata per arva Saturno quondam,

    id. ib. 6, 794; Ov. M. 8, 623; 13, 720; id. H. 10, 69; Hor. C. 2, 6, 11; 3, 29, 27; Sil. 14, 7:

    si unquam regnandam acceperit Albam,

    Verg. A. 6, 770:

    trans Lugios Gotones regnantur, paulo jam adductius quam ceterae Germanorum gentes,

    Tac. G. 44: exceptis iis gentibus quae regnantur, id. ib 25; cf. id. A. 13, 54:

    quae (gentes) regnan tur,

    id. H. 1, 16 fin.; Mel. 2, 2, 24:

    gens reg. nata feminis,

    Plin. 6, 20, 23, § 76.

    Lewis & Short latin dictionary > regno

См. также в других словарях:

  • CAEA — insul. magis Aegaei. Zea, vel Zia, inter Cycladas, Graecis Hydrussa. Ceos Ciceroni, l. 5. ad Attic. Ep. 12. Cia Ptol. a Ceo Titanis filio dicta. Ovid. Ep. 20. Heroid. v. 222. Cingitur Aegaeô nomine Caea mari. Virg. l. 1. Georg. v. 14. Cui pinguia …   Hofmann J. Lexicon universale

  • INDO-EUROPÉEN — La plupart des langues européennes (à l’exception du basque, du hongrois, du lapon, du finnois, de l’estonien et de quelques autres parlers locaux de la fédération de Russie), d’une part, et plusieurs langues de l’Asie, d’autre part, présentent… …   Encyclopédie Universelle

  • Dacian language — Dacian Spoken in Romania, northern Bulgaria, eastern Serbia; also (possibly): Moldova, SW Ukraine, eastern Hungary, southern Bulgaria, northern Greece, European Turkey, NW Anatolia (Turkey) Extinct probably by the 6th century AD …   Wikipedia

  • Proto-Germanic language — Proto Germanic Spoken in Northern Europe Extinct evolved into Proto Norse, Gothic, Frankish and Ingvaeonic by the 4th century Language family Indo European …   Wikipedia

  • Proto-germanique — Période Modèle:?e s au IVe siècle Langues filles vieux norrois, gotique, francique et ingvaeonique Région Europe du Nord Typologie flexionnelle …   Wikipédia en Français

  • Proto-Balto-Slavic language — Proto Balto Slavic Geographic distribution: northeastern Europe Linguistic classification: Indo European Proto Balto Slavic Subdivisions: Balto Slavic languages Proto Balto Slavic …   Wikipedia

  • Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное …   Википедия

  • Indo-Européen Commun — Pour les articles homonymes, voir Indo européen. Indo européen Langues indo européennes Albanais | Anatolien Arménien | Balte …   Wikipédia en Français

  • Indo-europeen commun — Indo européen commun Pour les articles homonymes, voir Indo européen. Indo européen Langues indo européennes Albanais | Anatolien Arménien | Balte …   Wikipédia en Français

  • Indo-européen commun — Pour les articles homonymes, voir Indo européen. L’indo européen commun, proto indo européen ou seulement indo européen (souvent abrégé en IE), est une langue préhistorique, sans témoignage écrit, supposée être à l origine de toutes les langues… …   Wikipédia en Français

  • Proto-indo-européen — Indo européen commun Pour les articles homonymes, voir Indo européen. Indo européen Langues indo européennes Albanais | Anatolien Arménien | Balte …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»